28 marca 2024

Strony literackiej Warszawy: o życiu pisarza Tadeusza Konwickiego

Related

Historia rodziny lekarzy Januszewiczów

Na świecie istnieje mnóstwo rodzin, w których więcej niż...

Jak pracuje polska doktor Maria Siemionow

W Polsce jest wielu zdolnych lekarzy. Jedną z nich...

Historia polskiego kardiochirurga Zbigniewa Religi

Warszawski kardiochirurg który po raz pierwszy w Polsce dokonał...

Adam Maciejewski: historia polskiego chirurga

To on daje ludziom nowe oblicze. Mówimy o odnoszącym...

Jak warszawianki rodziły w ubiegłym stuleciu 

W ubiegłym stuleciu dziecko było swego rodzaju polisą ubezpieczeniową,...

Share

Utalentowany reżyser, scenarzysta i prozaik-tak pozostał w pamięci warszawiaków Tadeusz Konwicki. Chociaż urodził się w innym mieście, pisarz spędził większość swojego życia w stolicy, gdzie rozwijał swoją karierę. Z twórczą działalnością Tadeusza można wyciągnąć dziwne podobieństwa do kariery Fiodora Dostojewskiego. Obaj ci pisarze mieszkali i pracowali w miastach, które jednocześnie szczerze nienawidzili i kochali – Dostojewski w Petersburgu, a Konwicki w Warszawie. Jednak to właśnie te miasta były podstawą ich legendarnych dzieł, pisze iwarsaw.eu.

Dzieciństwo, młodość i życie pisarza w Warszawie

Tadeusz Konwicki urodził się w dzielnicy Wilna 22 czerwca 1926 roku. Lata szkolne Tadeusz spędził w rodzinnym mieście, ucząc się w Gimnazjum im. Króla Zygmunta Augusta w Wilnie. Nie udało mu się jednak ukończyć szkoły z powodu wybuchu II wojny światowej. Świadectwo dojrzałości młodzieniec uzyskał dopiero w 1944 roku po tym, jak uczęszczał do konspiracyjnej szkoły, którą zorganizowali Polacy pod okupacją. W czasie wojny Tadeusz pracował jako kolejarz i pomocnik elektryka w szpitalu w Nowej Wilejce. Następnie studiował jeszcze filologię Polska na Uniwersytecie Warszawskim, ale studiów nigdy nie ukończył.

Do Warszawy Tadeusz Konwicki przybył w 1947 roku, kiedy miasto zostało całkowicie zniszczone przez wojska hitlerowskie. W stolicy znalazł się z powodu pracy – przeniosła się redakcja pisma „Odrodzenie”, gdzie przyszły pisarz pracował jako korektor. Właśnie taki obraz Warszawy – szarej, przygnębionej, zbombardowanej i ponurej – został na zawsze zapamiętany przez Konwickiego. Pisarzowi trudno było przystosować się do nowej warszawskiej rzeczywistości, był to dla niego zupełnie inny świat – znacznie bardziej burzliwy rytm życia, inny nurt codzienności, inni ludzie i światopoglądy. Tadeusz mówił cały czas, że miasto, w którym się urodził, było „krańcem świata”. Tam pisarz był znacznie bliżej natury, a życie w mieście, w którym się urodził i wychował, było znacznie łatwiejsze.

Wiele postaci z książek Tadeusza Konwickiego mieszka w Warszawie, wędrując po jej ponurych, autentycznych uliczkach, ale myśli znajdują się w miejscu bardzo podobnym do krainy, w której urodził się sam pisarz. Przeglądając wspomnienia artysty w dzienniku lub czytając jego dzieła, można odnieść wrażenie, że Warszawa wywołuje u Tadeusza jedynie poczucie obojętności i apatii, ale tak nie jest. Najczęściej przedstawia ją jako niewygodną, szarą i pełną niepokoju, ale bez tego miasta nie można sobie wyobrazić twórczości Tadeusza Konwickiego.

Najważniejsze dzieła w twórczości prozaika

Jedna z legendarnych książek w literaturze polskiej jest „Wniebowstąpienie” autorstwa Konwickiego. Jej główny bohater, intelektualista Charon, w wyniku urazu głowy traci pamięć. Fabuła koncentruje się wokół Charona, który wędruje po smutnej, apatycznej Warszawie, próbując stworzyć w swoim umyśle nowe obrazy i wspomnienia. Jednak wokół niego jest tylko to, co charakteryzuje upadek miasta: uliczni oszuści, żebracy, pijacy i upadłe kobiety. Nawet dziewczyna, w której zakochuje się Charon, ukrywa swoje mroczne sekrety. „Wniebowstąpienie” żywo odzwierciedla stosunek Tadeusza do Warszawy w okresie powojennym.

Wybitna w twórczości pisarza stała się także książka zbudowana na wspomnieniach Tadeusza – „Nowy Świat i okolice”. Od późnych lat 80.i wczesnych 90. ukazało się wiele dzieł, które stały się bestsellerami. Wśród nich są „Zorze wieczorne” i „Czytadło”.

Nie mniej uwagi w swojej karierze Tadeusz Konwicki poświęcił kinematografii. Dzięki znajomości w tej dziedzinie zaczął tworzyć udane scenariusze, a nawet własne filmy. Film „Ostatni dzień lata” pisarz stworzył przy minimalnym finansowaniu na podstawie własnego scenariusza, a do udziału zaangażował tylko dwóch aktorów.

Utalentowany artysta zmarł 7 stycznia 2015 roku w wieku 88 lat. Pochowany został w mieście, któremu poświęcił osobne miejsce w swojej twórczości – Warszawie.

.,.,.,.,. Copyright © Partial use of materials is allowed in the presence of a hyperlink to us.