Imiona i nazwiska wielu polskich lekarzy i naukowców stały się znane na całym świecie dzięki ich ciężkiej pracy i ważnemu wkładowi w rozwój ich kraju. Byli jednak tacy, którzy nie zdobyli zasłużonej sławy, chociaż nie mniej zrobili dla społeczeństwa i swojego państwa. Nazwisko wybitnego lekarza i szczerej patriotki Hanny Hirszfeldowej przez długi czas pozostawało w cieniu, nigdy nie mówiono wiele o kobiecie, która była całkowicie oddana swojej pracy. Hanna miała wiele trudności: przeżyła dwie wojny światowe i przez pewien czas była zamknięta w warszawskim getcie. Ciągle znajdowała siłę, by żyć dalej, a nawet pomagać innym w prowadzeniu szczęśliwego, zdrowego życia, pisze iwarsaw.eu.
Fakty z biografii i działalność Hanny
Istnieje bardzo niewiele wiarygodnych informacji na temat daty urodzenia Hanny i jej dzieciństwa. Wiadomo tylko, że urodziła się w Warszawie pod koniec XIX wieku, wykształcenie średnie otrzymała w rodzinnym mieście, po czym w wieku 16 lat wstąpiła na wydział lekarski we Francji. Już w młodości Hanna Hirszfeldowa (z domu Kasman) bardzo interesowała się medycyną, pragnęła realizować się w tej dziedzinie i pomagać innym. Po przyjęciu na Uniwersytet Francuski jej wielkie marzenie zaczęło się spełniać, ale nie był to ostatni punkt edukacji medycznej – kobieta wyjechała do Berlina, aby poprawić swoje umiejętności.
Pewnego dnia na zajęciach tanecznych Hanna poznała swojego kolegę bakteriologa, Ludwika Hirszfelda. Między nimi natychmiast wybuchł romans i wkrótce kochankowie pobrali się. Po wybuchu I wojny światowej para przeniosła się z Warszawy do neutralnej Szwajcarii, gdzie zarówno Hanna, jak i Ludwik mogli całkowicie poświęcić się karierze i nie martwić się o nic. Ponadto Hanna miała tam dość prestiżowe miejsce pracy – dostała pracę jako pediatra w klinice dziecięcej. Jednak kobieta była bardzo zaniepokojona sytuacją w swoim kraju, Hanna była niezwykle trudno myśleć, że setki ludzi ginie codziennie na froncie, a ona pozostaje nieaktywna. Wraz z mężem Hanna podjęła decyzję o wyjeździe do Serbii, gdzie podjęła pracę w szpitalu i ratowała rannych żołnierzy.
Hanna była wybitną specjalistką w dziedzinie chorób dziecięcych i swoją wiedzę przedstawiła w kilkudziesięciu publikacjach naukowych. Ponadto pomagała Ludwikowi pisać wykłady do wygłaszania przemówień przed studentami na stołecznych uczelniach, a według wspomnień męża przed każdym wykładem groziła mu rozwodem, gdyby czytał go nieszczero, na kartce papieru. Te groźby małżeńskie działały, a Ludwik zawsze występował znakomicie, ponieważ Hanna była jego największym wsparciem i miłością, tak jak on dla niej.
Dni powszednie Hanny Hirszfeldowej w warszawskim getcie
W lutym 1941 Hanna Hirszfeldowa wraz z rodziną została zamknięta w warszawskim getcie. Jednak ona nie przerwała swojej działalności, a wręcz przeciwnie, zrobiła wszystko, co w jego mocy, aby pomóc wszystkim, którzy znaleźli się w trudnej sytuacji. Kobieta miała okazję uciec z getta z córką, ale tego nie zrobiła. Hanna bardzo kochała swoją pracę, miała dużą wiedzę i dobre serce, więc nic nie mogło jej przeszkodzić w praktykowaniu medycyny. W getcie lekarka wraz z mężem wykładała na temat chorób zakaźnych i przy pomocy nielegalnie dostarczonej szczepionki leczył chorych na tyfus.
Ponieważ z wykształcenia Hanna Hirszfeldowa była pediatrą, w getcie zajmowała się głównie leczeniem dzieci. Z powodu okropnych warunków do życia, głodu i braku higieny nie brakowało jej, niestety, pacjentów.
W lipcu 1942 roku rodzinie Hirszfeldów udaje się uciec – uciekli z getta na aryjską stronę miasta. W Warszawie Hanna pozostała do końca wojny, tam została pochowana obok córki i ukochanego męża.
